"Śmiertelny bóg" - Marcin Wełnicki

Tytuł: Śmiertelny bóg
Autor: Marcin Wełnicki
Wydawnictwo: superNOWA
Data wydania: wrzesień 2010
Ilość stron: 406

II wojna światowa, rok 1944. III Rzesza szykuje się do ataku na Stany Zjednoczone. Świat jest jednak zupełnie inny od tego, który znamy. Ludzkość wynalazła Eskalację: nowoczesny sposób wytwarzania energii, który bardzo niszczy środowisko naturalne. Co gorsza, na Ziemi pojawiły się różne maszkary, których jedynym celem jest sianie zniszczenia i chaosu...

W takim świecie przyszło żyć Reinerowi Erhardowi, oddanemu gestapowcowi. Człowiek ten przez przypadek, w trakcie rutynowanego przesłuchania, zostaje wplątany w spisek mający swe źródła przed wiekami. Szaleniec, z którym rozmawia, kieruje go do pewnego znajomego, który niedługo później ginie. Pozostaje za to jego wierny towarzysz, Aziz, któremu jednak Reiner nie do końca ufa. Później na horyzoncie pojawia się kolejny protagonista, Veller, którego akcje wydają się być zupełnym przeciwieństwem marzeń Aziza. Komu ma uwierzyć Reiner? Co mają z tym wspólnego bogowie-Trójca? I czy Erhard naprawdę został w to zaangażowany przez przypadek?

Te pytania to tylko wierzchołek góry lodowej. W trakcie podróży po stolicach Europy (Londyn, Paryż, Rzym, wreszcie Berlin) nasz gestapowiec musi znaleźć odpowiedź na wiele innych zagadnień. Czytelnik poznaje je wraz z nim. Niestety, wyjaśnienia mało wyjaśniają: bohaterowie wypowiadają się tak, by za wszelką cenę nie podać szczegółów, skomplikować najprostsze kwestie. Wskutek tego otrzymujemy ciężkostrawny bełkot o tajemniczej technologii, którą na dobrą sprawę pojmujemy dopiero pod koniec. Warto nadmienić, że większość informacji o Eskalacji zawarto w chaotycznych dialogach, z których Czytelnik nie rozumie niczego (bohaterowie też raczej nie powinni, ale jakoś się nie skarżą...).

To nie koniec słabości. Bohaterowie wydali mi się niesympatyczni i do bólu dwulicowi - jakby autor na siłę chciał zrobić z nich "prawdziwych" ludzi, którzy ukrywają o sobie absolutnie wszystko, absolutnie przed wszystkimi. Sytuacji nie poprawia ani wprowadzenie nieludzkich postaci, ani ukazywanie ich wspomnień w celu wyjaśnienia ich motywów. Prawdopodobnie gdybym miała opisać protagonistów, użyłabym krótkiego określenia: "dziwaki".

Także elementy science-fiction nie porażają. Pomimo potencjału jaki niesie ze sobą alternatywne źródło energii, pan Wełnicki wprowadził tylko humanoidalne roboty i maszyny latające. Ctany i salgotath, z którymi przychodzi się mierzyć bohaterom, także nie unikają schematyczności. Nieco lepiej wypada drugi świat, ale o nim na razie cii...

Za plus mogę uznać wielowarstwowość. Mnóstwo tu mylących wątków, półprawd i najprostszych kłamstw. Z drugiej strony - ich nadmiar bardzo utrudnia zrozumienie tekstu. Także przeładowanie tajemnicami nie uprzyjemnia lektury.

Podsumowując, "Śmiertelny bóg" niezbyt mi się podobał. Przed wystawieniem niższej noty powstrzymały mnie spójnie skonstruowany świat oraz ciekawy pomysł. Do gustu przypadła mi końcówka - akcja nabiera rozpędu, wszystko ładnie się dopina... Niestety, oceniam całokształt, a nie tylko zakończenie...
Ocena końcowa: 3/6
Polecam: tylko fanatykom science-fiction i alternatywnych wersji historii.